Temat, który chcemy dzisiaj poruszyć został mocno zbagatelizowany w nazwie artykułu.
Tak prosto napisane “wykończenie żywicy”, a w rzeczywistości powinno się to nazywać:
WYKOŃCZENIE ORAZ USZLACHETNIENIE POWIERCHNI BLATÓW HYBRYDOWYCH Z DREWNA I ŻYWICY EPOKSYDOWEJ
I tak naprawdę dopiero teraz możemy zacząć!
Blat w meblu jest elementem narażonym na urazy mechaniczne, oddziaływanie termiczne, oraz chemiczne. Ponadto jest również na pierwszej linii wzroku, jako element największy formatem.
Przykład ? Stołowe blaty służą do spożywania posiłków, w czasie których może rozlać się napój o dość niskim pH np. Coca Cola, wino czy lemoniada. Taka sytuacja może spowodować trwałe poplamienie, a nawet zniszczenie powierzchni drewnianej. A co z blatem biurka ? Niby tylko praca na komputerze, czasami odstawiony kubek z kawą i ruch myszką komputerową… bez podkładki. Niby zwykła czynność, jedna ze wzmożoną częstotliwością. Spód myszki poruszający się po blacie spowoduje zmatowanie, a nawet częściowe zeszlifowanie powierzchni blatu.
Jak zatem wykończyć oraz zabezpieczyć swój blat? Możliwości mamy wiele począwszy od wybarwienia bejcą, wykończenie woskiem naturalnym, woskiem barwiącym, olejowoskiem, zaolejowaniem, pokryciem politurą lub polakierowaniem. Mówimy oczywiście o części organicznej, a co jeśli mamy blat z elementami żywicy epoksydowej ?
Na początku zdefiniujmy kolejno poszczególne czynności uszlachetniające:
Bejcowanie – polega na wybarwieniu drewna w wybranym przez rzemieślnika kolorze. Bejca zwykle rozrabia się w alkoholu, wodzie lub rozpuszczalniku nitro. Nałożony barwnik na powierzchnię drewnianą wnika dość głęboko w jego strukturę trwale ją wybarwiając. Gama kolorystyczna jest dość obszerna, począwszy od kolorów występujący w przyrodzie np. kolor dębu, hebanu, teaku, palisandru, wiśni itp. kończąc na kolorach gatunkowo abstrakcyjnych np, jaskrawo różowe, turkusowe, butelkowa zieleń czy śnieżno-biały. Trzeba wziąć pod uwagę, że bejca jest tylko wybarwieniem i nie zabezpiecza przed potencjalnym zabrudzeniem blatu.
Woskowanie – polega na zabezpieczeniu, impregnacji oraz wybarwieniu powierzchni drewnianej.
W zależności od zastosowanego wosku, można mebel tylko zabezpieczyć i uwidocznić jego naturalne usłojenie i rysunek drewna, a można go również zabarwić. Wosk ze względu na swoją konsystencję działa głownie powłokowo, aczkolwiek można wosk podgrzać w kąpieli wodnej i położyć go w postaci półpłynnej. Meble woskowane często określa się jako ciepłe, naturalne, przyjemne w dotyku. Powłoka wosku nie przypomina sztucznej laminowanej powierzchni, zamiast tego pozostawia naturalne cechy drewna.
Olejowosk – to zawiesina różnego rodzaju olejów i wosków. Każdy producent ma swoją indywidualną formułę ale często jest to mieszanka wosku pszczelego, wosku karnauba, oleju lnianego, oleju tungowego, oleju słonecznikowego, oleju sojowego, oleju ostowego, terpentyny czy parafiny. Olejowoski przed rozpoczęciem pracy należy dokładnie wymieszać i nakładać zgodnie z zaleceniami producenta (po 20 minutach od nałożenia przetrzeć powierzchnię szmatką), ponieważ jest to produkt utwardzalny. Jeśli położymy go pędzlem i nie wygładzimy powierzchni ścierką to warstwa olejowosku zaschnie tak jak została nałożona zostawiając ślady po pędzlu. Powłoka olejowosku jest powłoką hydrofobową, co oznacza że działa trochę jak kurtka przeciwdeszczowa. Rozlane płyny już nie penetrują drewna co chroni mebel przed trwałym poplamieniem. Olejowoski mimo swojej dużej odporności na rozlane płyny potrafią z czasem się zetrzeć, więc będą wymagały regeneracji.
Olejowanie – zabezpieczenie wyrobów drewnianych za pomocą oleju. Takie działanie ma na celu zwykle zmniejszyć chłonność drewna, regenerację włókien, podkreślenie usłojenia i rysunku drewna.
Najczęściej stosowane oleje: lniany, tungowy, parafinowy, kokosowy. Samo olejowanie niestety tylko częściowo ochroni mebel przed rozlanymi płynami. Niedostatecznie wysycony olejem mebel może zostać łatwo pobrudzony. Nawet rozlana woda może pozostawić nieestetyczny ślad.
Politura – roztwór na bazie wysoko stężonego alkoholu (im wyższe stężenie tym lepiej!), oraz szelaku. Meble politurowane charakteryzują się wysokim i głębokim połyskiem. Politura podkreśla rysunek
i usłojenie wyrobu. W dotyku poprzez swoją gładką i śliską powierzchnię może wydawać się nieco sztuczna, natomiast trzeba zaznaczyć, że politura w przeciwieństwie do lakieru jest na bazie naturalnych produktów. Dużym minusem politurą jest niska odporność na temperaturę ciepłego kubka z herbatą, rozlany alkohol czy zarysowania.
Lakierowanie – to proces powlekania wyrobu warstwą lakieru. Główną cechą lakieru jest blonotwórczość, czyli utworzenie błony powłokowej. Powłoka lakiernicza chroni przed urazami mechanicznymi w określonym stopniu, chroni przed większością rozlanych płynów, chroni również przed niektórymi kwasami oraz zasadami. Mimo wielu zalet jest też minus co dla niektórych użytkowników może być czynnikiem dyskwalifikującym. Jako główny minus podaje się dotyk, mebel lakierowany w dotyku ma strukturę w pełni syntetyczną, wręcz laminowaną.
Co zatem wybrać?
Na to pytanie musi odpowiedzieć każdy z Nas, biorąc pod uwagę nasze indywidualne preferencje oraz przeznaczenie mebla. Jeśli cenimy sobie naturalność, charakterystyczne ciepło płynące z drewnianej powierzchni, a nasz przedmiot będzie jedynie dekoracją to możemy zastosować naturalny olej. Jeśli będzie to przedmiot użytkowy np. blat stołu to warto pomyśleć nad olejowoskiem. Pamiętajmy jednak o sukcesywnej regeneracji i pielęgnacji mebli olejowanych. Inaczej sprawa się ma, jeśli priorytetem staje się dla nas wygoda użytkowania, a cecha naturalności ma dotyczyć tylko i wyłącznie aspektu wizualnego. W takiej opcji warto pomyśleć nad lakierem. Uzyskujemy twardą odporną powłokę na rozlane płyny, szorowanie i brud. Jedyna pielęgnacja to przetarcie powierzchni blatu wilgotną ściereczką.
Dzięki sprofilowaniu użyteczności blatu możesz zdecydować się na konkretne wykończenie żywicy.
Po większą dawkę wiedzy zapraszamy :
Natomiast jeśli zastanawiasz się nad zakupem żywicy :
